De deadline nadert en ik heb zowaar geen stress. Vaak zat ik zo vlak bij de deadline in paniek, want wat als ik niet alles af kreeg? Waarom ben ik niet eerder begonnen? Deze keer is het anders. Langzaamaan leer ik steeds beter mijn tijd in te delen. Ik heb al mijn documentatie rustig af kunnen typen, zonder dat ik nachten om 03.00 uur ging slapen en om 07.00 uur weer opstond. Toegegeven, ik heb deze week een paar avonden gewerkt. Maar het was niet nodig en dat voelt goed. Ik had die uren ook kunnen verspreiden over de komende dagen. Dan was het wel zo geweest, dat ik minder tijd had gehad voor de opmaak of het nalezen. Ik vind het een prettig gevoel dat ik dit keer alle tijd heb om de boel rustig na te lezen en te spel checken.
De vorige minor was ik ook op tijd klaar voor de deadline, maar moest ik wel de laatste dag nog documentatie afschrijven. Ik deed ondernemen, dus ik hoefde maar met één iemand anders groepsdocumentatie te maken. Het meeste ervan was al vastgelegd, dus daar hoefde ik me minder druk om te maken. De minor daarvoor, FDF (nu SDS), moest ik dingen laten vallen om alles af te krijgen. Toegegeven, dit was mijn eerste keer in de hoofdfase en dat maakte het ook allemaal wat lastiger, maar het had niet zo moeten zijn dat ik dingen moest afraffelen om op tijd klaar te zijn. Ik ben dus zeker gegroeid hierin en daar ben ik trots op.
Ik kan ook merken dat ik meer gemotiveerd ben om aan de slag te gaan. Hoewel ik al de hele dag ben bezig geweest, wil ik zelfs nu nog dingen doen. Voor vandaag sluit ik het af, maar ik vind het een positief teken dat ik zo gemotiveerd ben om verder te werken.